Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Deli - Halil Cibran
YEDİ KİŞİLİK Gecenin en dingin zamanında, ben uyku ile uyanıklık arasındayken 7 kişiliğim bir araya geldi ve fısıltıyla konuşmaya başladılar: Birinci kişiliğim: Burada, bu delinin içinde bunca yıl yaşadım, gündüzleri acısını tazeleyip geceleri kederini canlandırmaktan başka bir şey yapmadım. Artık kaderime dayanamıyor ve isyan ediyorum. İkinci kişiliğim: Seninki benimkinden çok daha iyi kardeşim, çünkü benim görevim onun mutlu benliği olmak. Mutlu zamanlarında onu güldürüyor, ona şarkılar söyletiyor ve üç kanatlı ayak ile parlak fikirlerini raks ettiriyorum. Bitap düşmüş ömrüne isyan edecek biri varsa o benim. Üçüncü kişiliğim: Ya bana ne demeli, aşkla dolu benlik, vahşi tutku ve masalsı arzuların alev alev timsali? Deliye isyan etmesi gereken biri varsa o da ben, aşktan muzdarip benliktir. Dördüncü kişiliğim: İçinizde en zavallı durumda olan benim, çünkü bana iğrenç kin ve yakıp yıkıcı nefretten başka bir şey verilmedi. Ben, cehennemin kara oyuklarında dünyaya gelen fırtına misali benliktir, bu deliye kulluk etmeye itirazı olan. Beşinci kişiliğim: Hayır, o benim, düşünen benlik, hayalbaz benlik, açlık ve tokluğun benliği, bir an durup dinlemeksizin bilinmeyeni ve henüz yaratılmamış olanı arayan; benim isyan etmesi gereken, siz değil. Altıncı kişiliğim: Ve ben, çalışan ben, zavallı emekçi, metanetli elleri ve hasret dolu gözleriyle günlerden şekiller devşiren, şekilsiz unsurlara yeni ve ebedi formlar kazandıran - benim o, ıssız olan, bu vesveseli deliye isyan etmesi gereken. Yedinci kişiliğim: Hepinizin bu adama isyan etmek istemesi ne kadar ilginç, çünkü her birinizin boyun eğmesi gereken bir kaderi var. Ah! Sizlerden biri gibi kaderi yazılmış bir kişilik olabilseydim! Ama bende kader yok, ben hiçbir şey yapmayan kişiliğim, siz yaşamı yeniden yaratmakla meşgulken ıssız ve boş hiçliğin ortasında oturan benim. Siz misiniz yoksa ben mi, komşular, isyan etmesi gereken? Yedinci konuştuktan sonra diğer altı kişilik ona acıyarak baktı ama tek kelime etmediler; gece karanlığı çöktükçe yeni ve mutlu bir riayetle sarmalanmış uykularına daldılar birer birer. Fakat yedinci kişilik öylece kaldı ve her şeyin ötesinde olan hiçliğe doğru dalıp gitti.
Sayfa 18 - Karbon KitaplarKitabı okudu
··
130 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.