Nereden başlayacağımı bilemedim, yarım kalmışlığın sezgisi çok içimde. Gregor'un dönüşümünden sonra bile işe gitme telaşı, bana biraz da ailesine bakma mecburiyetinden ötürü geldi. Çünkü annesinin bile ilk sorduğu şey nasıl olduğu değil, işle ilgiliydi. Gregor'un dönüşümüne karşı kar yağdığını gören küçük çocuktan farksız şaşkınlığı duruma çabucak adapte olmasına olanak sağlamıştı. Kitapta ne anlatıldığı değil de ne anladığınız daha önemli. Naçizane düşüncelerimden bahsetmek isterim. Siz insanlara istediklerinizi verdiğinizde değerli olursunuz. Bir zaman sonra el üstünde, baş tacı yaparlar sizi. Zaman daha da geçtikçe bunun aslında abartı olduğunu çünkü yaptığınız iyiliğin/yardımın/desteğin aslında zaten olması gereken bir şey olduğunu ve bunun için size fazladan ilgi verilmemesi gerekildiği düşünülür. İnsanlar bencildir, bazen kendilerine bile bencillik yaparlar. Gregor'un çalışması bir yana, aile ferdi olması bile gözden çıkmıştı. Evlerindeki bir odayı kiraladıkları yabancıdan daha değersizdi. Ailenin ilk andan itibaren felaket gördükleri bu dönüşüm aslında bana, insanlarla olan ilişkimizi hatırlattı. Çıkarları bittiğinde bir tarafın, karşı taraf bir yükten farksızdır artık. Onca sayfadan anladığım en önemli husus, insanın kendinden başka kimsesi olmadığıdır. Ve fazla ipucu da vermeden bitirmek isterim, ailenin Gregor'dan sonra refaha ermişlercesine olan davranışları aslında çevremizdeki insanlara çok da yabancı değil.

DönüşümFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225bin okunma

·

47 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

elif