Piston'daki ayristirici unsurlar
Tipik bir Piston eseri genellikle üç bölümlüdür ve on beşle yirmi dakika arası sürer. Bir noktaya doğrudan yaklaşması müziğinin karakterini oluşturur. Her bir bölümün biçimsel tasarımı, elbette kendinden emin biçimde, başarıyla sonuçlanmasına karşın oldukça basmakalıp gibi görünür. Bestecinin belki de akademik altyapısına bağlı olarak füg tarzı biçimlere özel bir düşkünlüğü olduğu için, gerektiğinden fazla karşı ezgi kullandığı çok açıktır. Bununla beraber Piston'un en radikal olduğu alan
armonileridir. Akorların kendi içlerinde köken anlamında oldukça eklektik olmasına rağmen müziğinin asıl bu yanı, yani sıkışık ve karmaşık armonik yapılardan çekinmemesi en özgün olduğu alandır. Bu nedenle
Piston tarzı en rahat bu tür armonik yapıları kullanmasında hissedilebilir.
Sayfa 127
·
43 görüntüleme
Konçerto, zarifliğiyle,
Piston'un orkestra eserlerine özel bir örnektir. tık bölüm bestecinin açıkça model aldığı 18. yüzyıl "concerto grosso" tarzındadır. Caz motiflerinden yararlanan ve Schönberg'in Pierrot Luniare'de, Berg'in Lyric Suite 'te
kullandıkları bir araca -merkezi bir noktaya ulaştıktan sonra nota nota
başlangıç noktasına doğru tersten çalınan büyük cancrizans- yeniden hayat veren ikinci bölüm, harika bir ustalık gösterisidir. Piston Konçerto' da
bu zor işin hakkından kolaylıkla gelir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.