Kalbim
Benim bir ormandı,
İsimsiz, asûde,
Bir büyük orman;
Ve gölgelerde revân
Olan hafî suların âks-i şevk-i müttaridi
Dağıtırken sükûtu bihûde,
Düşünürdüm ki, hangi gün, ne zaman,
Ne zaman
Girecektin o kalb-i mes’ude?
Günümüz:
Benim kalbim, bir ormandı, isimsiz, sakin, büyük bir orman ve gölgelerinde akan gizli suların muttarit şevkinin aksi sükutu beyhude dağıtırken, o mesut kalbe hangi gün, ne zaman gireceğini düşünürdüm...