Tadı olan bir kitap bırakıyorum buraya: Salinger’dan Franny ve Zooey. Salinger’ı zaten çok severim. O ve Wes Anderson bana, birinin yolu edebiyata birinin yolu sinemaya düşmüş ikiz kardeşler ya da aynı insanın iki farklı alandaki versiyonları gibi gelir. Bu hatırlatma Franny ve Zooey’de -aklımda hep Tenenbaum ailesiyle- zirve yaptı benim için;
