Durmuş Hocaoğlu da...” Bizler, “ihtişamlı” ve fakat “mağlûp”, çok yukarılardan çok aşağılara düşmüş, çok büyük bir irtifa kaybetmiş bir medeniyetin bahtı kara çocuklarıyız.(s:186)
Hocaoğlu” Meydan okuyan bir medeniyetten aşağılara inmek, bizleri birçok bakımdan rahatsız etmekte ve komplekslere sürüklemektedir. Bu kompleksler, şu veya bu şekilde bütün toplum katmanlarında mevcut olup, bilinçli ya da bilinçsiz olarak, hemen-hemen birçok davranış biçimimize yön vermekte ve iki ekstrem tezahürü bulunmaktadır: İtme (savunma) ve saygılar çekme (teslimiyet). Fakat bu kompleks, en yüksek değerine, bu teslimiyeti bir şekilde içine sindirmiş, galiplere sadece maddî unsurlarını değil, ondan daha fazla birşeyi, ruhlarını teslim etmiş bir insan tipinde ulaşmaktadır ki bu, bizim “inorganik aydın” olarak tanımladığımız tiptir.”
Sayfa 186Kitabı okudu
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.