kadın
bir susmalık çığlığa dayarken hasretini
geçmişini uyuttu kırık sandalyesinde !
öyle böyle değil
değil öyle böyle !
kuşluk vakti üstüne sıçradı yar sancısı
secde eden kelimeler tövbe etti sehere
kanadı, kıyama kar yağdıran imgeleri
kanadı, avucuna sakladığı bozkır üşümeleri
yok ...
öyle böyle değil
değil öyle böyle !
menekşenin boynunu kıran rüzgar mahcup
gecenin gerdanında kendini unutan yıldız mahzun
kadın
yaban bir yalnızlığın kursağında kaldı !
kimse görmedi
entarisinde asılı kalan çiçeklerin
sürgün edilişini !
kimse görmedi
alnına sürülen hüznün amentüsünü !
kadın
ardında su dökeni kalmayan öykü adın !