Tarık Tufan'ın yazılarında hep yumuşak birşeyler buluyorum insanlığa dair.Can çekişen yanını gözler önüne sererken; al işte sen de yaşadın bunları,sende hissetin tüm bu duyguları, sen de konusamadıklarının esiri oldun diyor. Bu eserinde ana karakterin sancılı hayatına, parçalanmış ailesine,yasak aşkına,herşeyden önemlisi kendiyle savaşına tanıklık ediyoruz.Sanki yeterince yüreğimizi daglamamış gibi bu şekilde sonlandırıyor kitabı:Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez...;) Peki..Zihni bu kadar karışık bir adamın söylediklerini dinlemek bize ne kazandırır diyeceksiniz. Kafasının içinde yaşayan insanlar vardır orda öylece oturmazlar gerçeklikle hayal arasındaki o çizgide savaş verirler olanlara, olacaklara. Durmadan konuşurlar orda sesler hiç kesilmez gelenler hiç bitmez öyleki kocaman bir kaosun ortasında oturacak yer bulamaz hale gelirler. Dış dünyanın tüm değerlendirmesini içsel bir devinimle orda süzerler. Sonra yorulurlar bu hengameden,bırakıp herşeyi kaçma İsteği yapışır yakalarına. Denerler gitmeyi tüm anılarıyla koca şehirleri ezip geçmeyi fakat insan kendinden kaçamıyor sen burda kal bekle diyemiyor. Şemsiyeni unutuyorsun, kalemini, kitabını, ceketini ... fakat kendini bir an olsun unutamıyorsun. Konuşamıyor anlatamıyorsun o yüzden O'nun gibi sorduklarında hiç birşeyim yok diyorsun ben iyiyimlerin kurtarıcı gücüne inanarak saklanıyorsun herkesten. Parmak uçlarına kadar bıkıyorsun herkesten ama en çok kendinden. Yine başarısızlıklarla sonuçlanmış girişimler yine kaybedilmesi goze alınmış gidişler..:(

Ve Sen Kuş Olur GidersinTarık Tufan · Doğan Kitap Yayınları · 20209bin okunma

·

663 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülrengi