"Acı çekmek bayılana dek dayak yemek degildi. Ayaktaki cam kesigine eczanede dikiş attırmak degildi. Asıl acı, kalbi baştan aşagı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi. Kolları, başı hep dermansız bırakan, yastıkta öbür yana dönme istegini bile söndüren bir şey."
Sayfa 169Kitabı okudu
··
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.