Bu yaklaşımın dildeki karşılığı, argümanın (x'in) özne/
nesne olarak, fonksiyonun ise kavram olarak görülmesidir.
Özneyle yüklemi birbirine bağlayan "...dır"ın iki farklı işlevini
birbirinden ayırmanın önemine dikkat çeker Frege: "Ankara
Türkiye'nin başkentidir" ve "Ankara başkenttir" tümcelerini
alalım. İki tümcede de "...dır" farklı işlevlere sahiptir. Birincide
"Türkiye'nin başkenti = Ankara" anlamında, yani bir eşitliği
ifade ederken, İkincide, Ankara'nın bir özelliğini dile getirmeye yarayan bir bağlayıcı fiildir (copula). Öyle ise ikinci tümceyi
"x başkenttir" şeklinde yazarak, "başkent" kavramının altına
düşecek nesneleri sıralayabiliriz. “x" argümanının yerini alacak değerler için “x başkenttir" fonksiyonunun değer-alanını
bulabiliriz. Böylece "Ankara, Paris, Roma" gibi kentler, x'in
yerine konulduğunda doğru tümceler meydana getirirken,
örneğin "İstanbul, New York" gibi kentler veya "Ayfer" gibi
özel adlar yanlış tümceler meydana getirecektir