Öncelikle kitaba genel bakışımı söylemek istiyorum. Karakterler döneme göre iyi yansıtılmıştı. Çevre betimlemeleri de aynı şekilde çok iyiydi. Olay örgüsü çok iyi işlenmişti. Tabiki eksikleri vardı. Ama şahsen Grace karakterini çok beğenmiştim. Kitabı bölüm bölüm incelemek istiyorum. İlk bölümden başlayalım. Grace’in evde çalışmaya başlaması, kardeş olan Emmeline, Hannah ve David’in de malikaneye gelişi harikaydı. Üçlünün kardeşlik ilişkisi döneme göre çok iyiydi. Küçük çocuklar arasında o az rastlanan bağ. Emmeline’in uçarı halleri, Hannah’ın feminist ve kural tanımaz halleri; David’in baş kaldırı ve savaşçı ruhu. Savaş’a bakış açısı bir Lord’un oğluna göre çok ama çok iyiydi. David’in arkadaşı Robbie’yi eve getirmesi ve oyunlarına dahil etmesi. Hannah’ın bunu kabul etmemesi ve Robbie’den nefret etmesi daha sonrasında tren garındaki vedalaşma. Olayın başlangıcını burası olarak görüyorum. Tabi Emme’nin kütüphanede yaralanması da olabilir. İkinci bölüme gittiğimizde David ve Robbie’nin savaşa gitmesiyle başlayıp Robbie’nin eve tek gelişiyle son buluyordu. Tahminler doğru olabilir. Ama bence bu bölüm sonu olayları başlatıyordu. David’in ölmesi, sosyeteye bakış açısı… İstediği hayat bu değildi ve istediği hayatı bulamıyordu. O çılgınca dünyayı gezmek istiyordu. Bir malikaneye hapsolmak ve sosyete kadınlarıyla dedikodu yapmak değil. Belki de bundan sebep Teddy’e kapıldı ve onunla evlendi. Bu evliliğin hata olduğunu o da biliyordu aslında. Ama tek çıkış kapısı maalesef ki Teddy’di. İstediği hayatın anahtarı Teddy’de sandı. Evlendikler ilk hafta istediği hayatı yaşıyor gibi görünse de daha sonrasında yaptığı hata yüzüne sert bir tokat attı. Bu tokat ona yeni çıkış kapıları aramasını öğretti. Buldu da. Robbie. Üçüncü bölümde Hannah ve Grace arasında yeni gizli sırlar oluştu. Bu sırlar Grace’in bu hikayeyi anlatmasındaki en büyük olanaktı. Grace Hannah’a çok bağlanmıştı ve bu beni hem üzüyor hem de mutlu ediyordu. Alfred bu bağlılıktan nasibini almış ve Grace ile evlenememişti. Grace hiç tanımadığı babasıyla tanıştı. Aslında tanıdığı biri olduğu gerçeği onu elbette sarstı. Ama zeki bir kızdı. Olayı çözdü. Sanki hiç tanımıyormuşçasına yok saydı babasını. Hala tuhaf gelen bir olay da Grace’in annesi ve babası arasında olanlar. Keşke yazar aydınlatma yapsaydı. Çünkü çok merak ediyordum. Dördüncü bölümde Robbie Hunter artık tamamen Hannah ve onun yeni evi 17 numaranın içindeydi. Hannah gerçek aşkını bulmuştu. Robbie olmadan yaşayamayacağının farkındaydı. Hannah ve Robbie ilişkisi ne kadar yasak da olsa iyi bir ilişkiydi. Deborah ve Emme bu ilişkinin yıkım taşlarıydı. Söylenecek çok fazla şey var. Ama kitap sonunda en çok üzüldüğüm kişi babaanne Florance’ti. Ne annesini ne babasını ne de onların yaşadıklarını biliyordu. Malikanenin sahibi olan babaanne. Halbuki o kendini annesinin kuzeni sanıyordu. Malikane’nin acıklı hikayesinin filme dönüştürülmesi ise tam bir faciaydı. Bu film Grace ve torunu Marcus’a yaradı. Bir de Marcus ve Ursula’ya. Şans verilmesi gereken bir kitap olabilir.

Riverton MalikanesiKate Morton · Artemis Yayınları · 2008251 okunma

·

87 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.