Başta biraz sıkıldım. Kapaktaki gibi, büyük bir boşluk vardı sanki hikâyede. Oysa arka kapak çok daha fazlasını vadediyordu. Okumaya devam ettikçe hikâye açıldı. Ana karakterimiz Arif'in gördüğü boşlukları göremediğimiz için olsa gerek, hikâyeyi bir türlü içselleştiremiyoruz başta. Ne zaman ki Arif yeni evine taşınıyor ve boşlukla haşır neşir oluyor, biz de hikâyeye dahil olmaya başlıyoruz. Ben ikinci yarıdan itibaren beğendim ama yazarın hiçbir kitabını okumadıysanız, bu kitapla başlamayın. =)
