Ashâb-ı kiram ve selef-i sâlihîn, Kur'ân-ı Kerîm'e büyük bir hürmet ve ta'zim gösterirlerdi. Onların zamanında mürekkeple yazılan yazılar silinmek istendiğinde, su ile yıkanırdı. Enes -radıyallâhu anh-, Hz. Ebûbekir, Ömer, Osman ve Ali -radıyallâhu anhüm- zamanındaki talebelerin, kendisiyle Kur'ân âyetlerinin yıkandığı suları rastgele sağa sola atmadıklarını, bilakis husûsî bir kapta biriktirerek kabir kenarlarında veya ayak basmayacak yerlerde açılan temiz kuyulara döktüklerini bildirmektedir. Aynı zamanda bu suları şifâ niyetiyle kullandıkları da olmuştur. (Kettânî, II, 200)