Toplumların kimliklerini kaybetmemek için gerekli en temel şey hafızadır bence. Gördüğüm kadarıyla da Türk milletinin hafızası hayli zayıf. Kimselere uzun süreli nefret besleyemediğimizi düşünüyorum. Benim dünya görüşüm ırk, din, dil, tür gibi ayrımları reddediyor. Ancak insan karakterlerini kategorize etmede yaşanan coğrafya hayli önemli. Sözde Ermeni soykırımı gerçekte neydi bilmiyorum, nefs-i müdafa mı? Yoksa gerçek kötülük mü? Veya iftira mı? Ancak atalarından gelen nefreti devam ettirmek ve bunu sadece ırkı yüzünden tüm bir topluma yöneltmek ırkçılığın hasıdır bana göre.
Kitabın konusu benim için şaibeli ve fazla ırkçı olsa da yazım tarzını beğendim.