“Adam öldürürken belimdeki kılıcı kullanırım. Sizlerin kılıç kullanmasına gerek yok tabi.. Elinizdeki hukuk gücüyle öldürürsünüz, parayla öldürürsünüz , bazen de iyilik yapma bahanesiyle ağzınızdan çıkan sözlerle öldürürsünüz” *SPOİ Uzun zamandır bu kadar iyi bir alıntı okumamıştım. Bu kadar ilginç bir kitap okuduğum için çok mutluyum. Bilinmeyen kitapların güzel ve hatta harika çıkması bende hazine keşfetme hissiyatı uyandırıyor. Hadi neyse kitaba geçelim Şimdi kitapta kopuk kopuk hikayeler var. Önce bir işini kaybeden bir uşaktan bahsediliyor. Okurken Japonya’nın o kasvetli havasıni hissedebiliyorsunuz. Ülke yavaş yavaş ölmüş durumda ve siz bir an için o uşak oluyorsunuz. İşinizden kavuldunuz ve kapının altında yağmuru dinliyorsunuz.. Yaşayacağınız bir yer yok, paranız yok, sahip olduğunuz hiç bir şey yok. Bu iyi yürekli insanın hırsızlığa zorlanması için başına gelen bir olaydan bahsediliyor. Söylemeliyim ki biraz ürkünç.. Sonra sayfaları çeviriyoruz ve bambaşka bir öyküye atlıyoruz. Burda da yaşanan bir suçun 3 kişinin ağzından dinliyoruz. Hepsi bambaşka bir şey anlatıyor. Hangisine inanmak sizin tercihiniz.. Ve sonra en çok etkilendiğim öyküye geçiyoruz. 23 numaralı odada kalan Şizofreni hastamızın kappalar ülkesinde yaşadıkları. Gerçekten bu öyküden çok çok etkilendim. Öykü bittiği zaman 1-1.5 sayfalık bir öykü daha var ama o kadar etkilenmiştim ki o öyküye baslayamadim. Şimdi bu öyküden bahsedelim. Kappalar çok çok değişik canlılar. Bize göre komik olan şeyler onların ciddiye aldıkları ve bizim ciddiye aldıklarımız onlaraysa komik geliyor. Adalete olan bakış acıları çok çok farklı. Kısa bir örnek verecek olursam: Bir kappa karakterin kalemini çalıyor. Biraz zaman geçtikten sonra o kappayi adam görüyor ve hemen polise söylüyor. Poliste kappayi dinliyor ve neden çaldığını soruyor. Kappa ise çocuğum için çaldım, bir oyuncağı olması için çaldım ama o öldu diyor. Poliste ölüm belgesi istiyor. Ve serbest kalıyor. Adam polise neden serbest bıraktığını sorunca, artık baba olmadığını, çünkü çocuğunun öldügünü, bir baba ile şuanki durumunu aynı kefeye koyamayacağını söylüyor. Kappalar doğum yaparkende çocuklara doğup doğmak istemediklerini soruyorlar. Örneğin bir çocuk buna, babamın genetiğinde çok fazla psikolojik rahatsızlıklar var bundan dolayı doğmak istemiyorum diyor ve anne karnında çocuk öldürülüyor. Bir diğer olay ise fabrika işçileriydi. İşçi kesme yasası diye bisey var. Mesela bir fabrikada kitaplar makineler sayesinde çıkarılmış ve bir cok işçiyi kesmek zorunda kalmışlar. Ve bundan dolayı et fiyatları ciddi anlamda düşmüş. Bu yasanın sebebi hem açlığı hemde intiharlari devletin azaltması. Ana karakterimiz işçiler buna nasıldı direniş göstermiyor diye sordukları zamanda buna karşı çıkamazlar çünkü çok acısız bir şekilde öldürülüyor zaten diyorlar. Bir diğer ilginç olay ise cinayetlerin işleyiş şekilleri ve idamı uygulama şekilleri. Kappalar inanılmaz hassas oldukları için sinirlendikleri zaman kalp krizi geçirip ölüyorlar. Mesela suçluların kulaklarına işledikleri suçlar fısıldanır ve bu şekilde ölürler. Bir kappa sevmediği birine sen kurbağaya benziyorsun demiş. Ve bu onlar için en büyük hakaretmiş. O da acaba gerçekten benziyor muyum diye düşüne düşüne kalp krizi geçirerek ölmüs. Yani birbirlerini bu şekilde ölduruyorlar. Her neyse kesinlikle tavsiye ederim. Yazarın dili çok profesyonel olmasa bile ilginç konulara değindiği için inanılmaz akıcıydı. Biraz kafanızı boşaltmak istiyorsanız ve ilginç bir bakış açısı edinmek istiyorsanız kesinlikle okuyun. Birde hayatımızın sıradanlaşmış monotonlugundan bir kaç saat kaçmak için gerçekten iyi bir kitap olduğunu söyleyebilirim.