Şimdi biz Cahit ZARİFOĞLU'nun, "Ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim..." dediği yerdeyiz. Bu herkeste yer etmiş bi cümledir. Buraya bir çizgi çekiyorum. Öyle ki kadın Günü saati dolunca Bin yılı birden doğursun... Benim aklımda bu dizelerle yer etmiş. Nedenini hiç bilmiyorum. Ne demek isediğini kendisine sormak isterdim. Çünkü çok anlayarak okuduğum bir şair değil Cahit ZARİFOĞLU. Anlayamadığım insanları genel olarak ondan bundan dinlemem ben, direkt gider sorarım bir merakım varsa. Mümkün olsaydı işte bu dizeleri sorardım ona. Günü saati dolunca doğum tabiri ama bin yılı birden doğurmak öylesine bir tabir değil. Belli. Keskin bir sabır kokusu alıyorum bu dizelerden. Ve kutsal bir görev tadı. Bilemeyiz... Genel olarak anlaşılmayan ama reddedilmeyen biri ZARİFOĞLU. Bunu başarmak da hiç kolay olmasa gerek. Bu şey gibi nefret edilen birisindir ama insanlar senin neyinden nefret ettiğini de bilemez. Anlaşılmaması ondan değildir diye düşünüyorum: Bizdendir. Derindir. Anladığım kadarından bunu çıkarıyorum çünkü öylesine biri olsaydı 7in1 olmazdı ve biri bunu muhakkak anlardı. Net.

Yedi Güzel AdamCahit Zarifoğlu · Edebiyat Dergisi Yayınları · 197318,3bin okunma

·

81 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seren