•Bu kitabı elime aldığımda hiç inceleme yazacağımı düşünmemiştim pek bir hazırlık da yapmadım , not almadım ama sonda Selim'in günlüğünü okuyunca içim doldu doldu doldu, buraya aktarmam lazım içimdekileri fazla süslü olmayan cümlelerle, o süslü cümleli incelemeleri siz yazmışsınızdır zaten ( bu arada fazla süslü cümleli incelemeleri de okuyamıyorum) •Nerden başlasam diye düşünmeden önce üslubum sert gelebilir onu bi belirteyim ama bir insanın hayatına son vermesi beni çok derinden etkileyen bir durum fazlasıyla üzücü buluyorum ve geride kalanlara haksızlık olarak görüyorum, kitabı da fazlasıyla içselleştirdim o yüzden cümlelerimi seçerek kullanmaya özen göstereceğim ve biraz Selim'e biraz Turgut'a yazıp gideceğim. Diğer karakterler inanın umrumda değil. •Bir duayla başlayayım , Allah'ım sen beni Selim ve Turgut gibi insanlardan koru, böyle insanlarla yolum kesişmesin(amin) . Kitabın son sözünde de dediği gibi ikisi de anormal insanlar, Turgut bunu kendisi de kabul ediyor zaten ben Turgut'un kafasını da hiç anlayamadım. Ortalık Selim gibi hassas insanlarla dolu, çok da karşılaşmışlığım olmuştur(belki ben de bir Selim'imdir kim bilir) ama Turgut apayrı bir boyut, ikisinin de tedavi alması gerekirdi, keşke olabilselerdi. İyi ki psikologlar , psikiyatrisler var . Yarın ne olacağımız belli değil, herkes rahatsızlanabilir , yaşadıkları ağır gelebilir, burda ilk iş ailesine düşer, direkt tedaviye teşvik edilmeli diye düşünüyorum. Rabbim sen aklımıza mukayyet ol •Selim için o kadar üzüldüm ki, o kadar dert etmiş ki bu hayatı kendine, boşa geçen bir ömür ve sonucu ağır olan bi son. En çok takıldığım konu şu oldu , kimseyle paylaşmamış derdini; annesine bi açılabilseydi ya da Günseli'ye, kaybedeceği hiçbir şey olmazdı aksine kazanırdı buna eminim, neden içine attın bu kadar be Selim, değmez ki bu dünyaya bu insanlara... •Turgut'a gelecek olursak, senin derdin ne diye bağırmak istedim, seni seven bir eşin 2 tane çocuğun var. Tamam arkadaşın için üzül ama ne abarttın arkadaş, madem bu kadar üzülecektin ne halt etmeye çıktın gittin adamın hayatından der insan. Selim'in ölümünün sonrasında sarfettiğin eforun hesabını sorar o ilgi bekleyen çocukların, yarın öbür gün onlar da bir Selim olur çıkar ve sebebi sen olursun. •Çok yüzeysel yazdım farkındayım ama yaz yaz bitmez, zaten oku oku bitmedi, o kadar doldu ki kafam bu yazdıklarımı bile zor bir araya getiriyorum. Niye bu kadar kızdım, üzüldüm onu da bilmiyorum. Sonuç olarak Selim'e fazlasıyla üzüldüm , yaşadıkları düşünce yapısını eleştiremem, büyük konuşmuş olurum ama elinden tutup hastaneye götürmek isterdim. Turgut içinse ne diyeyim ki, Selim'in yolları kapalıymış zorlamamış, öldürmüş çiçeğini yaşatamamış:) gibi bir şey olmuş. •Uyarı:Anlık bir duygu yoğunluğuyla yazılmış bir incelemedir, belki yarın silinebilir, herkese iyi okumalar dilenir:)

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062,1bin okunma

·

112 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

şeyma