Ey iyilik, ey dünyanın, insanlığın ümidi!
Seni herkes bir parçacık dinleseydi, görseydi;
Ah o vakit bu kaygular kalkardı;
Gözyaşları sevinç için akardı.
Bahtı kara şiirim,
Her yuvadan başka sesler duyardı;
Kendisini en bahtiyar sayardı.
Ey iyi ses nerdesin?
Sayfa 32