Kitaba bakıldığında gemideki bi kaç kişinin satranç partları üzerine dönen bi öykü olarak düşünebiliriz ama kitabın derinlerine indiğimiz zaman ki mesajı çok önemli, insan psikoloji üzerine. İnsanın hiçlikte, yoklukta, her şeyden mahrum bırakıldığı, bir tanıdığınla bile görüşemediğin, kalemin, kağıdın dahi olmadığı bir odada tam 4 ay o hiçlikte aynı duvara aynı dolaba bak baka zaman geçirmekle kalması ve kafayı yemesine ramak kala, bir kitap bulmasıyla başlıyor. Dr B.'nin Dünya Satranç Şampiyonu Mirko Czentovic’i yenebilecek kadar gelişmesi…Gestapo görüşmelerine götürülürken, askıda paltonun cebinin içinde bir şey olduğunu fark edip, ne olduğunu bilmeden sadece bir kitap olduğunu hissedip, onu gizlice alıp, odasına götürdüğünde ise karşısına satranç şampiyonalarının partlarının yer aldığı bir kitap… işte benim kısacası anlattığım Dr. B satranç becerisi, ustalığı, kaç hamle ötesini bile düşünebilmesi böyle bi zamanda böyle bir hiçlikte başladı… Bu öyküde Zweig’ın ne kadar etkileyici, insan psikolojisi üzerine analizinde, çözümlemelerinde ne kadar başarılı olduğunu görüyoruz. Tabii bunda Zweig’ın yazdığı biyografilerinde kullandığı ustalık ön plana çıkıyor. Zweig’ın savaş karşıtı, hümanist olduğunu da görüyoruz keza mecburiyet de olduğu gibi burada da Dr. B. savaş zamanında nazilerin Avusturya’yı işgal ettiğinde, kendisinde bir odada bir hiçlik de yaşamayla bırakılmasıyla yani savaşın bir sonucu olarak başlıyor onun hikayesi satrancı bu kadar ustalıkla öğrenebilmesi…Zweig’ın ||. Dünya savaşından ne kadar çok etkilendiğini her öyküsünde görüyoruz. Bilhassa savaştan umudunu kaybedip en sonunda eşiyle birlikte intihar etmesi… Fakat insan daha satrancı bir oyun diye adlandırmakla, kendini hakaret anlamı taşıyan bir küçümsemenin vebali altına sokmuş olmuyor muydu? Aslında satranç da bir bilimdi, bir sanattı…(syf-12)

SatrançStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020238,5bin okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza Dilek Şahin