Sonrasında öğrendim ki, hayatımıza giren insanlar bize kendi içdünyamızı göstermek için giriyorlardı.
...Olumsuzluğumuzu, öfkemizi, mutluluk ya da yaptığımız doğru-yanlışları (genelde yanlışlar) göstermek için hayatımıza giriyorlardı. Bu yanlışları görüp düzeltebilmek için fırsatlar veriliyordu.