Ew behs û tirsa wan du peyvikên ku min ji cenabê te re got ez ê dûre vebêjim , a wê çaxê li min hasil bû, ya arif, du peyvikên ku min pê re negihand û min bi xwe re birin aliyê din, min bi xwe re birin binê erdê. Wê çaxê min xwest ez ji ser gorna xortan vegerim û mîrê xwe, Mîr Zînedin re gotin bi gotin vebêjim: " Ma tu dizanî bê tofana diduyan ji bo ehlê Botan e, mîrê min! Lê wek ku min got, min pêre negihand. Tajdin rê ne da.
Sayfa 47 - Weşanên PeywendKitabı okudu
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.