Yazar için Tarkovski'yi ilginc kılan onun filmlerindeki özgün biçimidir. Tarkovski maddi unsurlari zamanin kendisi olarak kullanir ama aniden en içsel alana ilişkin olan zamanın melankolikligini, belirsizligini bize hissettirir. Zizek'e gore Tarkovski'de gercekligin tam da maddi dokusunun dagilmasiyla ruhani bir derinlige ulaşılır. Tarkovski, kendimizi maddi gercekligin üstüne yükselterek ulaştığımız standart ruhani motiflerin ötesine, daha derin, daha onemli deneyimlere sürükler bizi. Tarkovski'ci mintikada özel hiçbir şey yoktur, her sey ayni ve bildigimiz gibidir. İşte tam da bu sebepten inançlarımızı, korkularımız, iç dünyamıza ait şeyleri buraya yansitabiliriz.