Çocukların Göz Yaşı Değerlidir
Aklım düşüyor en çok pazar geceleri, düşünüyorumda o gün saatlerin pilleri aynı anda greve girmiş gibi sabaha karşı 04:17'de durmuştu. Belki Îsrafil bile surâ üflemek için defalarca kararsız kalmıştır, bilmiyorum. Bu yıkım kıyamete çeyrek kala yaşandı.
Yer yüzünü çok hafife aldık. Doğa defalarca kartları yeniden dağıttı, biz kozu maddiyatta aradık. İnsanlar ölümlerini parası yettiyse satın aldı, parası yetmeyen senelik kontratlarla kiraladı. Zamanı bilmem ama o sabah Güneş bile doğmak için geç kaldı.
Çaresizliğin kelime anlamını iki ayağımda farklı iki ayakkabının sağ tekini giydiğimi gördüğümde yeniden düşündüm. Ayakkabı o gün ki o şartlar altında yaşamaktan sonra en lüks somut eşyaydı. Yaşama güdüsü 79 saniye sürse bile o çığlıklar desibel makinalarını saniyede 100 kere kırardı.
Salıncakta sallanmaktan korkan küçük depremzede bir çocuk gördüm bugün, deprem değildi o çocuğu mutluluğunu elinden alan, malzemesinden çalandan , mütayitinden, onayını verenlere kadar hırsızlardı. Çaldıkları hayatlar sonrasında arkalarında silinmeyecek büyük travmalarda bırakıldı.
Umarım bir gün o deprem sonrası ağlayan her çocuğun göz yaşı kadar suya muhtaç olup hesap vermek zorunda kalırsanız.
Cihat İNCE
04:17' de Duran Saatim Üzerine
·
86 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.