Nermin Yıldırım'ın romancılığını beğendiğim gibi öykücülüğünü de beğendim. Özellikle birbiriyle bağlantılı olan ilk üç öykü ve sonlardaki öyküler oldukça iyiydi. İnsanoğlunun gerçek yüzüne dair nüktedan dokunuşlar yapıp duruyor yazar. Nermin Yıldırım'ın dilinde en sevdiğim şey de bu. Çok üzücü şeyleri çok komik şekillerde aktarıp hayatla dalga geçiyor adeta. Hikayelerin hepsinin anlatmak istediği şeyler var hayata dair. Kimine katılmasam da Nermin Yıldırım'ın yazım tarzından ötürü kitabı genel olarak sevdim. Bence çağın en iyi yazarlarından biri ve en azından tanışmak için bir kitabı okunmalı.