Varlığa ve kendine yabancılaşan insanın aklı da zekası da yanlış istikamette çalışmaya mahkûmdur. Varlık ile aramıza konan her yapay perde, idrak ve tefekkür melekelerimizi biraz daha köreltir. Aklı, hesabî rasyonalizmden kurtarmak ve özgürleştirmek, ona yapılacak en büyük iyiliktir. Zira varlıkları nesnelere, insanları istatistiklere ve gerçeği teknik raporlara indirgeyen bir düşünce biçimi, bizi tefekküre değil tahakküme götürür. Varlık üzerinde tahakküm kurmaya çalışan bütün girişimler hüsranla sonuçlanmıştır.