...kuğular gibi süzülerek akıp giden insan selindeki ipeklerin parıltılarını, parıltılar saçan çehreleri anımsadım ve onları yazıcının solgun çehresiyle kıyaslayınca, kendi kendime, demek mutluluk ışığa ve ışıltıya yaltaklanıyor, dolayısıyla bizler tüm dünyanın mutlu olduğunu ve çok uzaklarda bir yerlerde gizlenen sefaletin olmadığını varsayıyoruz, diye düşündüm.
Sayfa 41
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.