İstanbul’un kuytu Köşeleri dedikten sonra, şimdi insanların ite-dürte yığıldığı kalabalık yerleri anlatmam, yadırganmasın!.. Buraları, şimdi bu hale geldi... Benim çocukluğumda, İstanbul'un her yeri "kuytu" idi. Bir milyonun altındaki nüfus, yaklaşık 20 misli artınca, artık kuytu yer kalmadı.
Biz anılarımızın mekanlarını, geçmişimizden bize kalanları, her şeyi ama her şeyi, taksit taksit yok ediyoruz. Hepsini yok ettiğimiz anda geçmişimizden, ruhsal olarak kopmuş olacağız. Acıklı sözler söylemek istemiyorum ama, bu kopuşun "ruhsal intihar" olduğunu, belirtmek zorundayım... Üzülerek.
