"Hayat yolculuğumuzun ortasında
Kendimi karanlık bir ormanda buldum.
Yolu kaybetmiştim."
İlahi Komedya
Dünyaca ünlü 
Sophie'nin Seçimi kitabının yazarı 
William Styron, 1985 yılında Paris'e ödül almaya gidiyor. Ödül gecesi güzel de bir konuşma yapıp ödülden gelen paranın 3/2'sini yardım kuruluşlarına bağışlayacağını söylüyor ve tören bitip herkes dağılınca Styron'da kalacağı otele yerleşiyor. Ancak içinde çok büyük bir sıkıntı, bir depresyon hali meydana geliyor ve sabaha kadar gözlerini tavana dikerek o geceyi uykusuz geçirip ertesi sabah ilk iş olarak bir psikiyatriste randevu alıyor.
Doktoru ise manik depresife, bir nevi ruhsal bunalıma girdiğini söylüyor ve Styron'da oturup depresyon halindeyken yaşadığı ruhsal çöküntüyü kaleme alıyor.
Ben aslında daha farklı bir kitap bekliyordum çünkü tanıtım yazısında hayranı olduğum, erken yaşta trafik kazası sonucu aramızdan ayrılan 
Albert Camus ve onun gibi intihar düşüncesi ile umutsuzluğun dibini boylayan aydınların yaşamlarına dair kısa kısa bilgiler okuyacağımı sanarken tam yüz sayfa boyunca sadece yazarın bunalımlarını okuyoruz.
Ancak o bunalımlardan nasıl kurtulduğunu anlatmıyor, sürekli bir çöküntünün rüzgarına kapıldım gidiyorum mottosundan öteye gitmiyor anlattıkları. Tamam da, anlattığın şeyler bana ne kattı ben ona bakarım.
Anlattığı şeyler aslında herkesin bir dönem yaşadığı depresyon halleri. Oturur bende yazarım o dönem yaşadığım zorlukları ancak sen bana bu dibe çeken ruh hallerinden şu şekilde kurtuldum gibi karanlığıma umut olmayacaksan ben neden senin bozuk ruh hallerini okuyayım ki?
Ayrıca yazarın anlattıkları günümüz Türkiye'sinde ki beş gençten dördünün yaşadığı bunalımlar. Amerika gibi bir ülkede üf dizim acıdı, hemen bu acılarımı kitabımda anlatayım diyorsan demek ki burada asgari ücretle bir sene kira ödeyip ev geçindirsen o kadar yazacak acın olur ki hepsini anlatmaya kalksan ormanda ağaç kalmaz.
·
334 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.