Hadi itiraf edin, birinin ölmesini ya da birini öldürmeyi hiç istemediniz mi? Her insan bu duyguyu şu ya da birini öldürmeyi hiç istemediniz mi? Her insan bu duyguyu şu ya da bu şiddette hisseder. Kuşkusuz birini öldürmek, öldürmeyi istemek, onaylanacak, desteklenecek, kabullenilecek bir durum değildir. Kimseyi öldürmeyi, kimsenin de bizi öldürmesini istemeyiz. Ama anlatmak istediğim, öldürme duygusunun da tıpkı aşk gibi insanın benliğinde, genlerinde var olduğu gerçeğidir. Belki bu gerçeğin farkına varırsak içimizdeki çılgın aşığı, acımasız katili daha iyi anlar, kendimizi daha iyi tanırız. Tanırız diyorum çünkü insanoğlunun aşktan da, öldürmekten de kolay kolay vazgeçebileceğini sanmıyorum. Öte yandan, içindeki bu yıkıcı duygulardan tümüyle arınırsa insanlığın ona gerçek hazzı ve zevki veren doğal yapısından vazgeçebileceği, bunun da kesin bir mutsuzluk getireceği kaygısını taşıyorum. Çünkü aşkın ve cinayetin itici gücü olan şiddet aynı zamanda yaşama sevincimizin temelinde yatan güdülerden biridir.
Sayfa 204Kitabı okudu
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.