“Bir adam tanıdım, buz mavisi gözleri boğulduğum tek denizdi. Acısı acım, mutluluğu mutluluğumdu. O, Levent Köksal'dı…O aşktı, bataklıkta yeşeren bir gül kadar büyüleyiciydi ve o, benim sonsuz siyahımdı...”
Sayfa 484Kitabı okudu
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.