Yıldızlar karanlıkta parladığı gibi fakirlik ve sefalet içinde de saflık ve yücelikle parlayan ruhlar yok mudur? Bir kalp, sevmek için mutlak servete, soyluluğa mı ihtiyacı var? Bence, en saf ikbal, ruhun göründüğü iki güzel söz, en büyük servet, kalbin duygusunu gösteren gül renginde dudaklardan yansıyan gülümsemedir. Güzellikten büyük soyluluk, kalp temizliğinden büyük servet mi olur?
Sayfa 55 - Nilüfer YayıncılıkKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.