37. Şiir:
*
Demirci Ilmarinen ölen eşine ağlar durur. Altın ve gümüş karışımı bir heykeli, kendisine eş olarak hazırlamayı düşünür. Bu iş kolay olmaz. Heykel hazırlanır, ancak demirci buna can katamaz. Bir geceyi altın eşi ile geçirir; sabah uyandığında altın eşinden yana olan tarafının buz gibi donduğunu görür.
Ilmarinen heykeli ozan Väinämöinen'e vermek ister; ozan kabul etmez, demirciye öğüt verir; heykelden faydalı bir şey yapmasını ya da altın olarak başka yere satmasını söyler.
*
Demirci Ilmarinen
karısının ölümüne ağlar,
uykusuz gecede yaş döker,
günler ağlar yemek yemez;
gönlü ağıt dolar, sabahlar uzun
nefessiz yarınların seherlerine
genç kadının ölümüne,
aklından gitmez zamansız vefat.
Ulu ustanın elleri donuk
bakır çekici köşede,
ocaktan ses yok
ay boyunca tam.
*
Söyledi demirci Ilmarinen:
''Bilmem ben, zavallı adam,
ne yapsam, ne etsem.
Uyuyamam, bitmeyen gece,
ben ve gece aynı iki kara göz,
azabım yavaş yavaş yanan alev.
*
''Bana akşam hüzün huyu,
seher vakti kör kuyu,
esersiz efkârı yüreğimde,
Sönmez acılı gün ışığıdır.
Hiç gelmese akşam,
hiç gelmese sabah,
zaman dokunmasa bana:
giden günler onunla geçti,
biz bize, sevdiğimiz vakit
kara kaşlımı unutmam.'' (Sayfa: 585-586)
*
#Kalevala #FinHalkDestanı #TürkçesiRiittaCankoçak
#Ilmatar #Yaratılış #Väinämöinen #Ilmarinen #Lemminkäinen
#Edebiyat #Literatüre #Destan #Masal #Şiir #Poem #Art
#Ilmarinen #Demirci #AltınGümüşHeykel
#IlmarinenMakesANewWifeOfSilverAndGold
*
Görsel: Ilmarinen Makes a New Wife of Silver and Gold
*