TALEYİN SON TÖHFƏSİ
Sənin göz yaşınla,
sənin gülüşün
hərəsi dünyanın bir çalarıydı.
Biri — kölgəsiydi, biri — günəşi,
kölgədə üşüyüb, gündə yanırdım.
Göz yaşı — bir qadın çağırışıydı,
kişiləri kişiliyə çağırış.
Gülüşün— bir qəlbin yaz yağışıydı,
yaşamaq eşqiydi bəlkə bu yağış?!
Dilində şikayət, amma gülürdün,
necə qərar tutub od buz içində?!
Köhnə divar kimi hey sökülürdün,
daş bina kimiydin sən toz içində.
Dünya şirin idi, acı deyildi,
acılar, şirinlər necə təzəydi!
Göz gözün sirrini açıb deyirdi, —
biri o birinin xəbərçisiydi.
Bilmədim, bu yaşda nəydi günahım,
qarşımda bu gülüş, göz yaşı nəydi?
Pənah gətirmişdin, mənə,
pənahım!-
Bəlkə bu taleyin son töhfəsiydi...
Sayfa 91
··
407 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.