... cenaze merasimi topluluğun tümünün üzerine atılan karanlık, kasvetli bir battaniyeydi. Keder sizi bunaltıp aşağı doğru çekiyor, kol ve bacaklarınızı ağırlaştırıyor, nefes alıp vermenin bile şiddetli bir ızdırap hâline gelmesi için ciğerlerimize cam parçacıkları yerlestiriyordu. Topluluktaki herkes acı içerisindeydi ama Wendy bunun uzun sürmeyeceğini biliyordu. Bunu John'un erken ölümünde yaşamıştı. Keder perişan ediciydi, herkes tükenmişti. Ancak keder arkadaşları, özellikle de en yakın olanları sadece ziyaret eder.
Sayfa 299 - Martı & 25Kitabı okudu
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.