Bana ilaç gibi geldiğini söylesem hiçde abartmış olmam. İncelememi kasvetli havada yağmur sesinin verdiği müthiş huzurla sıcak kahvemi yudumlarken yazıyorum. Aklın gerçek yeri beynimde yeni yeni oturmuşken kitap hakkında bişiler tınlatmak istiyorum. Okurken devamlı altını çizdim ve kitap kenarına yeni öğrendiğim kelimeler hakkında minik notlar aldım. Kütüphanemde ara ara - içim daraldıkça - elimi atıp bir şeyler okuyacağım bir kitap olarak kalıcak. Öznel değerlendirmemi en samimi haliyle yaptıktan sonra birazda kitaba yaraşır bir şekilde akademik bir dil kullanıp kitap hakkındaki düşüncelerime devam edeceğim, bu incelemeyj yazarken yer yer alıntı ve ayetler eklemekten kendimi alıkoyamayacağımı biliyorum. Rad süresinin 28. Ayetinde geçen ; بِذِكْرِ اللّٰهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُؕ İbaresinin Türkçe'deki karşılığı " KALPLER ANCAK ALLAH'I ANMAKLA HUZUR BULUR " Aklın mahiyetini din ve felsefe ile harmanlanmış bir şekilde okumaya ne dersiniz? Aklın amel defteri bı hayli kabarık sevabı mı yoksa günahımı daha çok söylemek zor.. Kitabı anlamak için önce gözlerdeki perdeyi kaldırmak lazım zira manası sizi düşünce aleminde bir hayli dolaştıracaktır. Kitabın inceliği sizi aldatmasın entelektüel derinliği, okudukça çok net görüceksiniz. Rasyonalizim ve pragmatizme akademik bir dil ile farklı bir bakış açısı sunmuş yazarımız. Aydınlanma çağı insanlığın ruhu adına savaşın cehalet ve karanlığa karşı aklın mücadelesini devam ettiği bir çağdır. Kant, aydınlanmayı; insanın kendi kendine dayattığı ve vesayetten kurtulması olarak tanımlar. VESAYET; insanın kendi anlayışını bir başkasının yönlendirmesi olmadan kullanamamasıdır. Oysaki; aydınlanmanın özü rahatça düşünme cüreti göstermektir. Doğuştan kör olan birisini renk deneyiminden koparan ontolojik boşluk o kişi için renk söylemini imkansız hale getirir oysa görmediğimiz halde gözlerimiz olduğu için gördüğümüzü zannetmemiz çok daha büyük bir marazdır. Hac 46 ' اَفَلَمْ يَسٖيرُوا فِي الْاَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَٓا اَوْ اٰذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَاۚ فَاِنَّهَا لَا تَعْمَى الْاَبْصَارُ وَلٰكِنْ تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتٖي فِي الصُّدُورِ Yazarımızın; akıl ve nefis dengesini ayetlerle örneklendirmesi kitabı daha doyurucu kılmakla birlikte aklın, kalbin ve ruhun birlikte iyi olması gerektiğine vurgu yapıyor "Akıl hikmet'in yabancısı değil yoldaşı ve taşıyıcısıdır" "İnsanın en büyük hatalarından biri; fani ve sonlu olanı mutlaklaştırması, mutlak olanı izafileştirmesidir." İnsan terazisini dik tutan iki ayaktan biri akıl diğeri ise kalptir. Ancak akıl ve kalp birlikte çalıştığı zaman duyular bizi olaylar hakkında doğru sonuçlara götürebilir. Sadece aklı kabul eden, manadan yoksun bırakıp maddeleştiren bir düşünce fıtrata terstir; bu yüzden başarılı olması imkansızdır. Bu düşünce; yozlaşmayı, bozulmayı ve çeşitli musibetlerin ortaya çıkmasına sebep olacaktır ve bizi haktan uzaklaştıracaktır. Bizler manadan yoksun bir dünyaya atılmış başıboş varlıklar değiliz akıl ve özgürlük sahibi bir özne olarak manayı keşif ve inşa etmesi gereken bireyleriz buraya fırlatılıp atılmadığımız için evrende bir kavgamız da olamaz. "Ratio ve intellectus" bana göre; Fikrin tat algoritmasında birbirini nakzetmeyen ve bütünleyen acı bir kahve ile çifte kavrulmuş lokum gibidir. Sahip olunan aklın doğru kullanımından alınan manevi doyumu sürdürebilmek dileği ile.. يَٓا اَيُّهَا الَّذٖينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَابْتَغُٓوا اِلَيْهِ الْوَسٖيلَةَ وَجَاهِدُوا فٖي سَبٖيلِهٖ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾ 'Maide 35 keyifli okumalar '