Patrick Suskind’in diğer kitaplarındaki gibi birey temelli şekillenen bu romanda, çocukluk trajedilerinden sonra savunma mekanizması olarak herkesten ve her şeyden kaçmayı benimsemiş Jonhattan Noel’in 30 yıllık “izole ve güvenli” yaşamından sonra tekrar travmalarla yüzleşmesi allegorik bir şekilde anlatılmış. Keskin dili, betimlemeleri ve kapitalist toplum yapısıyla ilgili çıkarımlarıyla bir çırpıda okunabilen, akıcı bir kitap.
