Sayfalar arasında kaybolmak, karakterlerin hayatlarına ortak olmak, onların mutluluklarına sevinmek ve acılarına ortak olmak, beni hem heyecanlandırıyor hem de hüzünlendiriyor. Kitaplar beni duygusal bir yolculuğa çıkarıyor ve bazen o kadar derine iniyorum ki, geri dönmek istemiyorum. Bunca hiçliğin ortasında yalnızlığım ve kitaplarım ile yaşamın dilini anlamaya çalışmaktan yoruluyorum. İnsan sadece yalnız olabildiği sürece, bütünüyle kendisi olur. Demek ki yalnızlığı sevmeyen özgürlüğü de sevmez. Çünkü insan ancak yalnız olduğunda özgürdür