Ama size kızmıyorum, küçük göçmen. Gözlük değil ki bizim size gelip aradığımız, aşkta değildi, namuslu kızdınız. Satılmayan bir hiç bu, bir hayal.. Kaputlarını fırçalayıp, ellerini temizleyip de siperlerde çıkınca bir an için bu sert hayattan sıyrılmanın ve biraz eskisi gibi yaşamanın, mermileri, çamuru, soğuk pirinci, bitleri, pirelere, fareleri, bütün o donuk baş dönmesini unutmanın masallara yaraşır sevinciydi… Ama çok kuvvetli bir muhayyilesi bile olsa insan bundan bir aşk romanı çıkaramaz. Bazı bazı utanırım bu macerasız savaştan, ben de yalan söylemek isterdim, benim kendi Aşk hikayemi, vaftiz analarını, yeminleri, muşmula çitinin üstünden sıkılan elleri, fındık ağaçları altında Buluşmaları anlatmak istediğim olur… Ama kötü bir rüya başlar son anda, güzel kadın meyhanesini
düşünürüm, her şey bitmiştir, yapamam…

·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.