Zengin babam ilk dersi şöyle sürdürmüştü: "Saatte 10 sente öfkelenmene sevindim. Eğer öfkelenmeyip güle oynaya kabul etseydin, sana bir şey öğretemeyeceğimi söylemek zorunda kalırdım. Unutma, öğrenmek enerji, tutku, sönmeyen bir arzu gerektirir. Öfke de bu formülün vazgeçilmez bir parçası, çünkü tutku, öfkeyle sevginin birleşimidir. Para söz konusu olduğunda pek çokları sağlam ve güvenli adım atmak isterler. Onları yönlendirenler de tutku değil, korku olur."
Sayfa 49Kitabı okuyor
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.