Ciğerleri parçalanırcasına bağırdı, boğazını yırtarcasına haykırdı, kalbini söküp alıyormuşçasına yalvardı ama, "Mırıldanıyordun," dedi babası.
"Evet," diye geçirdi içinden, "mırıldanıyordum. Çığlıklarımı benden başkası duymadı. İçimdeki savaşı benden başkası görmedi. Siyah dumanların içinden yükselen o korkunç çığlıklara benden başkası tanık olmadı. Evet, mırıldanıyordum. Bundan sonra da mırıldanmaya devam edeceğim. Kimse duymadan, kimse görmeden ve kimse hissetmeden içimdeki sızıyı hep mırıldanacağım..."
Sayfa 22 - SelimKitabı okudu
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.