160 syf.
·
Puan vermedi
"En sonunda geberteceğim ben seni. Gel beni gebert diye ant mı içtin ne yaptın sen, şerefsiz?" diye bağıran Hasan'ı durdurmak için bir koluna da Gökalp girdi. Daha doğrusu girmeye çalıştı ama bundan sonrası daha büyük bir kaostu. Onu tutan kollardan kurtulmak isteyen Hasan'ın elinin tersi Gökalp'in suratının ortasına çakınca Gökalp acıyla yüzünü kapattı. Bordo bereli kavgasına kesinlikle
müdahale edilmemeliydi. Yediği sille bir elin tersi için fazlasıyla ağırdı.
Murathan atladı öne. "Lan Gökalp! İyi misin koçum?" Hasan'a döndü. "Silk*ceğim yapacağınız işi ha! Emanet çocuğun burnunu kırdın!"
Acıyla inledi Gökalp. Bir eliyle kapattı şamar yiyen gözünü. Diğer eli çaresizce Murathan abisini arıyordu. "Abi! Murathan abi! Görmüyorum abi! Kör oldum abi!"
Çünkü elini yüzüne kapatıyordu. "Tamam oğlum, abartma. Bir dur bakalım." diyerek yanına oturdu ama Gökalp'in bir kollarına bayılmadığı kalmıştı. "Demir mi bağlı yumruğuna Hasan abi?" diye acı içinde soludu.
Hasan, bir eli Zülfikar'ın yakasında, diğer eli hava da öylece kalmıştı.
İçeri elinde tepsi ve üzerinde çaylarla Alican girdi. Sırıtıyordu ama ortamı gördüğü an gülüşü silindi. Tepsiyi yana fırlatma dürtüsüne zor hakim oldu.
#HasanGiray #GökalpAlptekin #MurathanKarakurt #ZülfikarŞahin #AlicanTokmakKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zülfikar ise cevap verirken oldukça sakindi. "Hiçbir şey abi. Ne diyeceğim? Hem ne dersem deyim Duru beni dinleyecek biri mi?"
"Birincisi; ben senin abin değilim. İkincisi; sen var ya sen şeytansın!" Parmağını salladı ileri doğru. "Kim bilir ne dedin de karıştırdın kızın aklını."
Ortamda bu muhabbet dönerken Murathan yanındaki Timur'a, "Bunlar neden böyle?" diye sessizce mırıldanmadan edememişti.
"Ben bir şey yapmadım Hasan abi." dedi Zülfikar. "Kızın kendi kararı."
"Seni örnek alıyor olabilirler." dedi Timur.
Hasan bağırdı. "Abine sok*yım! Hep senin yüzünden geldi bunlar başımıza it! Hala ben bir şey demedim diyor. Başka kız mı kalmadı da benim bacımı buldun lan?"
Ortamda muazzam bir kaos hakim değilmiş gibi Murathan Timur'a şaşkın bir bakış attı. "Ben ne yaptım lan?"
"Abi değiştim ben, bir dinlesen." dedi Zülfikar.
Timur güldü. "İmam osurunca cemaat sıç*rmış Karakurt. Senin sinir ve aşk hayatının birleşimi timine tam olarak böyle yansıyor."
#ZülfikarŞahin #HasanGiray #MurathanKarakurt #TimurTöngeKitabı okudu
"Süleyman, kalk çayları tazele lan."
"Hastayım ben komutanım, gidem-" diyordu ki Timur tarafından yandan yüzüne yediği yastık darbesi ise sesi kesildi.
Timur yine oldukça netti. "Aybüke yok burada. Yiğitlenme de kalk."
Bu duruma içten içe sövdü Süleyman. Aybüke'si şu an tam olarak yanında olmalıydı oysa. Hasta hasta başına gelenler hiç hoş değildi. O yüzden gerekeni
yaptı. "Aliş! Kalk çay getir lan bize." diyerek gerekli emri o da bir alt rütbesine bildirdi.
#SüleymanMercan #TimurTönge #AlicanTokmakKitabı okudu
Yine sessizlik oldu. Çaresiz Barbaros bir toparlama girişiminde daha bulundu. "Murathan Komutan'ım da evleniyor ha! Vay be!" Sırıttı salak salak.
Oysa Murathan gülmemişti. "Niye lan? Ben evlenemez miyim?"
Barbaros'un sırıtış bıçak değmiş gibi kesildi. "Yok komutanım... Şeyden dedim ben onu..."
"Evlenemezdin tabi." dedi Timur en net şekilde. "Kim çeksin seni Karakurt? Yat kalk Gökçen'e dua et."
Murathan tip bir bakış attı. Söze giren Gökalp oldu. Hem de acımasız bir kahkaha atarak. "Asıl ablamın yatıp kalkıp şükretmesi lazım ki Murathan eniştem kendisi ile evlenme yüce gönüllüğünü gösteriyor." Minnet dolu bir ifade ile baktı Murathan'a. "Teşekkürler abi."
"Gökçen yengeye laf yok." dedi Timur. "Burada ki çoğu adamdan daha taş*klı."
#MurathanKarakurt #BarbarosYüce #TimurTönge #GökalpAlptekinKitabı okudu
Annesini hatırladı. Yıllarca babasını bekleyen annesi. Sonra babasını hatırladı. Yıllarca annesinin yanında dahi başka kadınlara bakan, annesini sürekli onlarla kıyaslayarak rencide eden babasını.
"Ne ben babanım." dedi Zülfikar düşüncelerini okumuş gibi. "Ne sen annen. Ne ben sana öyle bir şey yaparım, ne de sen buna izin verirsin. Onların kaderini bizim omuzlarımıza yükleme."
Başka bir sözünü hatırladı Duru. İnsan kaçtığı şeyin mahkumudur.
Derin bir nefes aldi düşüncelerini toparlamak adına. Ellerini alnına atıp düşüncelerini toparlamak için aldığı nefesi bu sefer düşüncelerini ondan uzaklaştırmak ister gibi dışarı verdi.
Birkaç dakika sürdü sessizlik. "İnkar ettiğim, karşı durduğum her şeysin Zülfikar..." diyebildi en sonunda. "Biliyorsun değil mi?"
Buruk bir edayla gülümsedi Zülfikar. "Büyük konuştuğum, yapmam dediğim her şeysin Duru. Sen de bunu biliyorsun değil mi?"
#ZülfikarŞahin #DuruGirayKitabı okudu
Sessiz kaldılar. Bakışları birbirinden kopup önlerine düştü. Lojmanın kırık dökük duvarına baktılar. Bir köşede siyah bir boyayla yazılan yazıya aynı anda takıldı ikisinin de bakışları. 'Mevzu derin. Sana aşığım.'
"Bunu sen yazmamış ol." dedi Duru.
Güldü Zülfikar. "Ben olsam onu yazmazdım."
"Ne yazardın?"
"Sen bana öyle gülmeseydin konu buralara gelmezdi yazardım."
#ZülfikarŞahin #DuruGirayKitabı okudu