An'ı Yakalamak ve Geç Kalmak Ölüme
Geçip gitmesinden korkutuğum
an'ların pençesindeyim.
Yakalayamadığım zamanın gölgesi
ve şimşeğin geç gelen sesiyim.
Durdur dünyayayı o halde!
en mutlu olduğum an'da...
İstiyordum, evet... senden her şeyi!
belki sadece seni...
Her şey, an'ın meseleydi zaten
her şey, an içindi o zaman
İşte o zaman! Bırak...
Bırak aksın ağladığımda,
zamanı ve göz yaşımı...
Sonrasında da yağmuru.
Özletiyordun bana çocukluğu
ama sadece büyürken.
ve belki sessiz yürürken
büyüdüğüm sokaklarda.
Yollar kalabalık! an'lar birik(tir)miş(im)
Sadece gelip geçen biriymiş-im
zaten beni de geçenler hırpalıyormuş
gelenlerin emriyle...
evet... bu çocuk büyümüş
allah'ın emriyle(!)
Hayat bir yetişme meselesi
Bense koşuşturan biri
Ya da isteyen
Geç kalmayı...
Üşüyen, seven, özleyen...
Evet... bekleyen!
Ölüme geç kalmayı...
24.03.2023
··
277 görüntüleme
Karışık bir kafanın ürünü, biraz bağlantısız ve rastgele... ama yazan olarak, içtenliğinin de altına imzamı atarım. :)
Belki biraz daha kurcalasam daha güzel olabilirdi, saf haliyle paylaşmak istedim. İyi okumalar...
Çok güzel, saf haliyle paylaşmanız daha güzel olmuş.🙏
Birkaçına baktım. Tüm gerçeği, tüm çıplaklığıyla avazınız çıktığı kadarıyla bağırmışsınız şiirlerinizde. Kutluyorum 🙏👏
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.