benim retable karakter. o olmak cok zor. isimsiz bir ogrencinin gunlerini anlatiyor. dazainin yazdiklarini seviyorum sacma bir sekilde can sıkıcı ve karamsar olsa da kendimi buldugum icin comfort hissettiyor. dazai okurken diger yazarlardan daha cok iyi anliyorum onu. zaten cok klasik olsa da dostoyevskinin yazilarini sevdigimi bilmeyen yoktur. ancak rus edebiyatindaki karisik isim davalarindan daha kolay dazainin karakterleri. ikisi de yeralti edebiyati sayilacak turde yaziyorlar ancak dazaiyi anlamak ve yakin hissetmek benim icin daha kolay. (kultur farkliligi) kitaptan bahsetmek yerine en sevdigim yazarlardan bahsettim