“Hiçbir şeyin kalmadığının zannedildiği zamanda bile ümit vardır. Çünkü hayat sayısız ihtimal ve imkanlar demekti.” Cevriye kendisinin yıldızlardan düştüğüne, annesini hiç tanımamakta ve babasına dair de çok az hatıraları olan bir kadın. Güzelliği ile dillere nam salmış Cevriye, saçlarına yağmur damlaları düştüğündeki parlaklığından ötürü Fosforlu olarak bilinir. Hayatın ona karşı öyle acımasız davranmıştır ki, kendisinin tek ekmek kapısı kendi bedenidir. Fakat bir gün karşısına, kendisini sadece bir vücut olarak görmeyen, ona ‘siz’ diye hitap eden biri çıkar. Bu isimsiz kahraman Cevriye’ye hiç tatmadığı duyguları tattıracak ve onu baştan başa değiştirecektir. Suat Derviş’ten okuduğum ikinci kitap olan Fosforlu Cevriye, okunması oldukça kolay, bir Yeşilçam filmi tadında adeta. Ayrıca birçok defa da filme uyarlanması bu tabiri gerçek kılıyor. Hayatta toplum tarafından her zaman dışlanan belli bir kesimi anlatıyor kitap. Hayat kadınlarını. Onların yaşadığı zor koşulları, hayattan beklentilerini, insanların onlara karşı olan tutumlarını ve diğer bir çok şeyi de bünyesinde barındıran kitapta ister istemez kendinizi empati yaparken buluyorsunuz. Bol diyalogların geçtiği kitap, okurken sizi yormuyor. O yüzden hızlı ve keyifli bir okuma deneyimi yaşatıyor size. Okumak isteyenlere şimdiden keyifli okumalar diliyorum, kitapla kalın #alıntı “Yıldızların yıldız olmaları daha güzel, sadece ışık olmaları. Belediyenin nasıl fenerleri varsa, bunlar da Allah’ın fenerleri. Onları gökyüzünü süslemek için göğe takmış olmalı.” Fosforlu Cevriye, Suat Derviş

Fosforlu CevriyeSuat Derviş · İthaki Yayınları · 20211,516 okunma

·

381 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.