Tamamlayamadığı kitabı Eylembilim:
Bir buruk hüzünle, yarım kalmışlık hissi sardı kalbimi. Bu acıyı çok iyi biliyoruz. Oğuzcum Atay yine ve ben. Tarif edemediğim bir acı... Senin yeni düşüncelerini okuyamayacağım diye ağladım. Sevdiğim birisinden ayrılır gibiyim. İçim bir buruk olarak bitirdim senin kitabını.
Güzel günler göreceğiz
Çocuklar,
Güzel günler göreceğiz.
Motorumuzu maviliklere süreceğiz
Çocuklar,
Hür maviliklere süreceğiz.
Oğuz Atay'ın aydın insanları...
En kısa ama en uzun romanı bence: Eylembilim. Memleketimizin genel sorunları... İnsanların arasında pasif kalan aydın sınıf, intiharlar... Bütün bunları ele almış. Tamamlayamamış olsa bile bütün bunları bize anlatmaya yetmiş. Tamamlayabilseydi eğer çok büyük bir ses getirebileceğini biliyorum. Yukarıdaki dizelerden de Oğuz Atay'ın Nazım Hikmet'ten de etkilenmiş olabileceği hatta ona hayran olduğu çıkarımını yapıyorum.
Kitap arkasındaki Cevat Çapan'ın Oğuz Atay'a kitap hakkındaki hitabının güzelliği...
"Sevgili Oğuz,
...sana kısaca şunu söylemek istiyor- dum: Eylembilim'le bize, tamamlayamamış da olsan, anlattığın olaylar ve çizdiğin kişilerle, gene de kendi içinde belli bir bütünlüğü olan unu- tulmaz bir başyapıt bıraktın. Sahte sağduyuya, yapay aydınlara, basma- kalıp kavramlara, kof duygululuklara 'Eylembilim'in intikam kılıcını korkusuzca çeken Server Gözbudak aracılığıyla, çok dolaylı bir biçimde ve ken- dine özgü inceliğinle çekilen acıları da eski ustalar gibi yerli yerine yerleştir- meyi başardın. Binlerce teşekkür. Gözlerinden öperim."
Binlerce teşekkür ederim ben de sana güzel yürekli yazarım. Seni o güzel satırlarından öpüyorum.