Acımak kitabı. Biraz önyargı ile yaklaştım ama beni altüst eden bir kitap oldu. Kitabın başlarında ailesine düşman olan Zehra öğretmenin hayatıyla başladı ve babası bir gün ölüm döşeğindeyken Zehra'nın öğretmenlik yaptığı köye mektup gelir. Babasının durumunun kötü olduğu ve kızını son kez görmek istediği ile alakalıdır. Başta Zehra bu olaya katı yaklaşıp biraz düşündükten sonra babasını görmeye gider. Ama ne yazık ki cenazesine geç kalmıştır. Babasının sandığının içinde bulunan küçük bir kutuyu açar. Babasının gençlik yıllarında ilk memuriyetinde tuttuğu hatıra defterini ve başından geçenleri okur. Zehra, babasına düşman olarak yetiştirilmiş bir çocuktur. Ben kitabı okurken babasının işe yaramaz bir adam olduğunu düşündüm. Fakat okudukça işin iç yüzü değişti. Anneannenin ve annenin kendi çıkarları için Mürşit Bey'i, Zehra'nın babasını harcadıklarını okudum. İnsan olarak, kadınların bu kadar sinsi, istediklerini yapan kişiler olduklarına şahit oldum. Kitap sağ gösterip sol vuran eser oldu. En sonunda Zehra babasına anlar ama vakit geçmiştir. Bunda da Zehra'nın suçu yoktu. Ailenin aç gözlülüğünün ön planda olduğu, çocuklara nasıl davranılırsa, birey olarak ayna gibi yansıttığını farkettim. Bazı şeylere geç kalınmamalı. İyi okumalar.