Hazret-i Ali'nin rivâyet ettiğine göre Rasûl-i Ekrem Efen dimiz şöyle buyurmuştur:
"-Ben, cahiliye insanlarının yaptıkları bir şeyi yapma ya iki defa teşebbüs etmiştim. Ancak Allah -celle celâlühü Beni onlardan muhafaza buyurdu.
Bir gece, Mekke'nin yukarı taraflarında, Kureyşli bir. kaç gençle koyunlarımızı otlatıyorduk. Arkadaşıma:
-Eğer koyunlarıma bakarsan, ben de diğer gençler gibi Mekke'ye gidip gece sohbetlerine katılayım, dedim. Arkadaşım:
-Olur, nasıl istersen öyle yap, dedi. Bunun üzerine yola çıktım. Mekke'ye yaklaştığım zaman, def, kaval ve ıslık sesleri işittim.
-Oradaki insanlara bu nedir? diye sordum.
-Falan erkek ile filan kadın evleniyor, dediler.
Hemen oturarak o tarafa doğru bakmaya başladım. O esnâda Allah -celle celâlühû- kulaklarıma bir ağırlık verdi ve oracıkta uyuyakaldım. Allâh'a yemin ederim ki, Güneş üzerime doğuncaya kadar uyanamadım. Uyanır uyanmaz hemen arkadaşımın yanına gittim. Arkadaşım bana:
-Ne yaptın? diye sordu.
-Hiçbir şey yapamadım! dedim ve başımdan geçenleri ona anlattım.
Başka bir gece buna benzer bir durum daha meydana geldi. Ben yine Mekke'ye gece sohbeti için gittiğimde, Allah Teâlâ tarafından kulaklarıma bir ağırlık çökmüştü. Orada Günes doğu kadar uyuyakaldım. Sonra arkadaşımın yanına geri döndüm
Rabbim Beni peygamberlikle şereflendirinceye kadar bunların hâricinde hiçbir kötü şeye meyletmedim!" (İbn-i Ishak, s. 58-59; Ibn-i Kesir, el-Bidâye,ll 292)
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.