"Sen beni hayatta tuttun," dedi Jean,tıpkı bi kedi gibi burnunu kadının kucağına sürerek. "Hiç kimse beni tanimazken sen benim eserlerimi yaşattın."
"Öyleyse ben senin hizmetkarinim",dedi kadın,yüzüne düşen saç tellerine bileğinin tersiyle kenara çekerken. Saçları her gecen gün biraz daha seyrediyor ve grilesiyordu."öyle değil miyim?"