Hiç söylenmemiş sözler söylemeli..
El değmemiş,duru sözler sevdiğim için..
Sevdiğim..
Şehir giysilerini kıskanır
Ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir
Ve saçlarını kollar görmek için...
Sensizken, şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla
İri laflar ettim,
Öfkemi saldım,
İri dişli postallar üzerine...
Sevdiğim..
Vera..
hangi çocuğu okşadın..?
ellerinde gülden kokular,
dilinde aşk nağmeleri
...
Söylesene Vera,
Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir.?
Öfkemiz taş doğursun Vera
Taş doğursun..
Yüreklerimizi söksün yerinden..
Bak her tarafta elleri sapanlı Ebabiller..
Ebrehe'nin tanklarına kan kusturur..
Şimdi firavun'u boğan kızıldeniz'i ağlama duvarının önünde görüyorum.
ki;
Asa değil Musa'nın elindeki, çağın sökülmüş kalbidir..
Bir şubat gecesi kaybettik esrarımızı Vera
kendimizi odalarımızda bulduk
Postallı korkularımızla..
Söylesene Sevdiğim...
Hangi rengini çaldılar gökyüzünden..?
Bak zulüm, çin seddini aştı.
Aaaah Sevdiğim..!
İçimizdeki Musalardan ne haber vardır..?
İbrahimlerden.. Yusuflardan...
Yoksa Musa'yı Kızıldenizde yalnız mı bıraktık..?
Kendi ellerimizle mi verdik İbrahim'i nemrutlara..
Şimdi hangi kuyudan gelmede Yusuf'un sesi..
Unutma Vera'm..!
Filistinde doğan her çocuk, ilkin annelerinin göğsüne;
sonra yerdeki taşlara uzanırlar..
Neredesin..!
Ey İsmail'in boğazındaki merhamet..!
Üzerimizdeki bu acıyı kaldır..!
Ya ebabilleri gönder, ya bizi de oraya aldır..!
Her taraftan bana yönelir seni arayan sesim..
Vera benim... Vera benim...
|Numan Arıman