Bir KKK(Kocan Kadar Konuş) olmasa da, okurken hikaye örüntüsüne takılmaz ve içine girebilirseniz oldukça keyifliydi. Özellikle alt metinlerde verilen mesajlar insanı durup düşünmeye sevk ediyor. Sahi, ne zaman gerçekten “gerçek” olabilmenin kıymetini anlayacağız? Kumru gibi işten kovulup Datça’da bir ev miras kalmasını mı bekleyeceğiz? Hangimiz elimizden telefonumuzu düşürebiliyoruz ki..
